Mediamatic Magazine Vol. 7#3/4 Nenad Fisher 1 jan 1994

Voorwoord

Het navolgende fragment uit Cynicus' 'Handboek voor het straffeloos ontketenen van een oorlog' komt uit het hoofdstuk 'Hoe men walst op de maat van het volkslied.' Ondanks die veelbelovende musicologische en choreografische titel, behandelt het hoofdstuk dat verrukkelijke onderwerp volksdansen (met name uit de Balkan, die in het hele Handboek tot educatief voorbeeld dient) slechts zeer oppervlakkig.

In plaats daarvan onderzoekt de auteur de edele rol van de pers en de media als de ultieme hulpmiddelen bij het aloude bedrijf van de hersenmassage en -spoeling en de totaliteit van de geestelijke hygiëne

Vergroot

Foreword -

With:

Het vooruitzicht van een oorlog is, door de eigenheden en implicaties daarvan, voor niemand een aantrekkelijk idee, met name niet als men behoort tot die 'geprivilegieerde' groep voor wier welzijn die oorlog gevoerd zal worden en wier vlees en bloed uiteindelijk tot kanonnenvoer zal dienen. Daarom dient u zich te verlaten op psychologische factoren, die de bevolking waarop u een beroep gaat doen zodanig moeten integreren en homogeniseren dat uw eigen belang het best gediend wordt. Kortom, uw voornaamste probleem is dat u een overtuigende Zaak dient te vinden en daarbij voldoende 'betrouwbare' empirische feiten ter rechtvaardiging van uw intenties.

Dat brengt ons tot een beknopte inventarisatie van een aantal feiten die opgaan voor het merendeel van de gewone lieden, de burgers, ons aller buren. Ieder mens heeft bijvoorbeeld het gevoel dat het lot hem of haar persoonlijk wel enigszins (of veel) rechtvaardiger en gunstiger gezind zou kunnen zijn (terwijl een ander altijd op onverklaarbare wijze in een betere of comfortabeler positie schijnt te verkeren). Tegelijkertijd is er altijd een tolerantie- of acceptatieniveau waarvan men niet afwijkt zolang er geen fundamentele existentiële waarden in gevaar komen. Hoe sneller u dat doorgrondt, hoe beter uw kansen om een voortreffelijk manipulator te worden. Derhalve dient u zich in eerste instantie tot taak te stellen een argumentatie aan te bieden, een Zaak om voor te vechten die door werkelijk iedereen in uw 'leger-in-oprichting' als wezenlijk ervaren wordt. Feitelijk betekent dit dat u een verklarend model voorhanden dient te hebben dat ieders persoonlijke ervaring te boven gaat, die de geest onderdompelt in een domein van zo'n algemeenheid dat het op het individuele vlak in het geheel niet te verifiëren valt – het toeval wil dat het nationalisme in dat opzicht bewezen heeft het meest te bieden te hebben. Het nationalisme behelst, méér dan enige andere bron, de componenten van het fanatisme die E. Hoffer beknopt gesystematiseerd heeft in zijn boek True Believer. Het verschijnsel vindt zijn grondslag in de mythologie, waar alle integrerende krachten werkzaam zijn: haat, angst, de gemeenschappelijke vijand, 'wij en zij', Blut und Boden, historische ereschulden, het verleden en de toekomst, Untermenschen und Obermenschen. Op die eigen bodem vervaagt het autonoom denken, het 'ik' wordt 'wij', en de enige vorm van integriteit die daar erkend wordt is die van de gedepersonaliseerde entiteit Natie, waaraan het individu zijn eigen, persoonlijke kenmerken ontleent. Natuurlijk ontwaakt dit niet vanzelf: er is veel voor te bereiden voordat u uw gerecht zo kunt opdienen dat alle ingrediënten op de gewenste manier reageren. En wat deze ook mogen zijn, de ware keukenprins zal nooit de doorslaggevende kruiderij vergeten, de ware spil waar uw universum om draait: de media. Daarom zullen wij kort ingaan op het gebruik van de media binnen het domein van uw politieke aspiraties (of in andere woorden: 'uw kosmische rechten').

Als gevorderd en enthousiast bestudeerder van het oorlogstoken, beseft u terdege dat het beheersen van de media niets van doen heeft met het omverwerpen van de veronderstelde democratische macht van de media. Bij de publieke media bestaat er eenvoudig geen intrinsieke tendens in de richting van democratische, humanistische, burgerlijke of onverschillig welke beangstigende waarden die uw plannen zouden kunnen dwarsbomen. U weet wel beter: het is simpelweg een feit dat de media onthutsend veel effectiever zijn binnen uw totalitaire project dan in dienst van de één of andere publieke missie die afhankelijk is van vervangbare eenheden zoals individuen. Natuurlijk zijn die individuen tegenwoordig zeer goed op de hoogte wat betreft oorlogspropaganda, hersenspoeling, het veranderen van leugens in halve waarheden, en van halve waarheden in onvervalste echte en vice versa. Daarover is men herhaaldelijk geïnformeerd. Velen kunnen desnoods Dr. Goebels uitvoerig citeren, zo niet op grond van hun historische opleiding, dan wel vanuit een zuiver roofdiereninstinct. Dus vanwaar die hardnekkige obsessie ten aanzien van de openbaarheid? Wat is er zo verleidelijk aan het bedrijf van de openbare bedriegers, van het gecanoniseerde bedrog en de stille kwezelarij die daarachter schuilgaat? Welaan, wat daar ook de oorzaken van mogen zijn, we kunnen altijd rekenen op buurmans fascinatie voor ethische relativiteit.

Elke vorm van (voorbereidende) oorlogspropaganda gaat er tegenwoordig vanuit dat haar bestaan algemeen bekend is. De propagandist begint met de waarschuwing dat er lieden zijn die pogen uw hersens te spoelen (uiteraard via de andere media):// lieden die ons totaal in het duistere houden, ons als blinde schapen naar het slachthuis voeren.// Derhalve zijn zij die voorgeven het niet te zien, of erger nog – het bestaan ervan ontkennen, juist degenen die het kwaad spreiden en de misdaad verhullen.

Als de basis eenmaal gelegd is ('erop of eronder', 'nu of nooit', etc.) kan elk rationeel onderzoek ernaar worden ontzenuwd, zolang u maar beseft dat uw campagne uiteindelijk gebaseerd is op de mondiaal-complottheorie, versterkt door de daarvoor meest toepasselijke mythologie. Alles, letterlijk alles, van kwantumtheorie tot keukenrecepten kan u hier prachtig van pas komen, als u maar onvervaard uw verbeeldingskracht aan het werk zet. Onderschat nooit de 'epistemologische honger' van uw consument. Zelfs als uw tegenstanders pogen u in diskrediet te brengen, zijn ze gedoemd dit te doen door middel van inferieure, intellectuele analyse, saaie citaten, voorbeelden, facsimile's, wetenschappelijk bewijs, kortom - met middelen te grauw en slaapverwekkend in vergelijking met uw sappige onthullingen. Negeert u die pogingen niet - gebruik ze om uw eigen argumenten te staven. En vergeet nooit de, met name voor de meest ondoorzichtige redenering of de onbetrouwbaarste premisse, allersterkste syntactische constructie:// Zoals bekend...//

Onderschat ook nooit de wet van de Stupide Weergalm: deze komt tot stand wanneer het individu opgaat in de harmonie van het geheel, waarvoor u de wijs, de toon en de toonhoogte dient aan te geven. U zult al spoedig de golf zien aanzwellen, steeds meer van de aanvankelijk gereserveerde en behoedzame media zullen zich in allerlei bochten wringen onder het vuur van de argwaan van de massa, totdat ze zelf met brallerige koppen over 'internationaal complot' en 'kosmische intrige' komen. En vanaf dat moment wordt het vinden en eenduidig identificeren van de Bron van het Kwaad het doel voor hun obsessieve drang tot zelfrechtvaardiging (u behoeft zelfs het vuur niet aan te wakkeren). Het enige dat er van u verwacht wordt is De Zaak, maar dat onderwerp wordt elders behandeld.

Zeer interessant is dat met een beroep op de hoogste menselijke deugden en idealen de obsceenste zaken bereikt kunnen worden. Tot uw beschikking staat het scala 'historie', 'waarheid', 'wortels', 'gerechtigheid', 'oprechtheid', 'traditionele vredelievendheid', 'moed en fierheid in weerwil van een eeuwenlang lijden' en 'uniek cultureel erfgoed', tot en met 'vormende invloed op het Universum'. Bij gelegenheid mag u improviseren, zelfs uw eigen persoon opvoeren op de lijst van Ultieme Waarden. Waarom brengen wij dit fenomeen onder uw aandacht? Omdat het op heldere wijze de noodzaak van een goede humanistische opleiding, bij voorkeur op universitair niveau, illustreert. U dient in staat te zijn urenlang op zowel wetenschappelijke als poëtische wijze te discussiëren over al deze axiomatische, ontologische, ethische, metafysische en theologische onderwerpen. Het is uiterst nuttig als u linkshandig een guillotine kunt bedienen, maar dat is toch meer iets om tijdens een pauze in een belangrijke diplomatieke conferentie uw ministers mee te vermaken. Voor een groter publiek, met name in de internationale arena, hebt u grootse ideeën nodig, en uw vaardigheid met de bijl is nu eenmaal niet onder die noemer te brengen.

Aangezien uw Zaak de belichaming van zulke hoge idealen omtrent galactische evolutie dient te zijn, spreekt het, ondanks eerdere bemoedigende woorden onzerzijds, dat elke tegenaanval u tot voordeel kan strekken, vanzelf dat het af te raden is u 'op heterdaad' te laten betrappen. Gaarne illustreren wij dat aan de hand van het driehoekige spelbord van het huidige Balkan-toernooi. Daar wij slechts geïnteresseerd zijn in de vaardigheid in, en de esthetische aspecten van dit spel, laten wij de uitvinders en initiatiefnemers en hun plaats aan het speelbord even buiten beschouwing. Voorlopig houden wij ons liever bezig met educatieve voorbeelden dan met een oordeel over de individuele spelers. Net als in de schaakwereld is het eerstgenoemde het domein van het tekstboek, het laatstgenoemde dat van de geschiedenis. Het feit dat bepaalde spelers, meer dan anderen, model hebben gestaan voor deze educatieve voorbeelden, is in feite een eerbewijs aan hun onversaagd onderzoek naar de mogelijkheden (en, zoals bij elke vorm van innovatieve arbeid, worden de fouten van de pioniers door volgelingen later zorgvuldig vermeden).

Voorbeeld 1: Gecoördineerd en Consequent Optreden

In de beginstadia van de kwalificatiewedstrijden voor het Balkan-toernooi zond deelnemer a een met verborgen camera's op verschillende locaties gemaakte film uit, en publiceerde de transcripties daarvan (coördinatie: zeer goed). De hoofdfiguur was de hoogstgeplaatste militair uit het kamp van deelnemer b, die te zeer leek te vertrouwen op zijn privacy ter plekke, zodat de verborgen camera een 'candid camera' werd, die zijn afspraken en overwegingen vastlegde rond de spelvariant die inmiddels bekendheid geniet onder de naam: Klop op de deur en vermoord de bewoners nog in pyjama. Kamp b sloeg onmiddellijk terug door een televisieshow te organiseren om deze cinematografische prestatie te betichten als een geval van smaad – het zou hier gaan om een misdadige hersynchronisatie van wat onschuldig gekeuvel. De gasten in dit programma waren toppolitici, adviseurs, filmexperts, etc. Allen waren van mening dat dit in principe mogelijk was, en juist toen het vrijwel leek vast te staan dat het ook feitelijk zo gebeurd was, kwam de voornaamste adviseur van de president van kamp b zelfverzekerd met de mededeling dat de film in feite authentiek was, maar dat de figuren wisten dat ze heimelijk gefilmd werden en daarom als contraspionage tactiek zich gevaarlijker hadden voorgedaan dan ze waren om de oppositie voor de mal te houden. Voorwaar! Dat was een voortreffelijke zet: niet alleen werd het dubieuze 'falsificatie verhaal' daardoor overbodig, ook kwamen de schijnbaar onvoorzichtige spelers plotseling naar voren als listige grootmeesters in het bedrog. Helaas besloot kamp b de volgende dag dat (om welke reden dan ook) het 'falsificatie verhaal' toch beter klonk, en vervolgens werd dat de officiële lezing. De fantasierijke adviseur van de president kreeg een andere functie - bij de Verenigde Naties.

De moraal: Als u kiest voor een bepaalde lezing, verander dan minimaal 48 uur niet van gedachte. Dat is de gemiddelde tijdspanne van het publiek geheugen.

Voorbeeld 2: Opeenstapeling van Toevalligheden

Speler b maakte via de media een luchtaanval op het presidentieel onderkomen bekend, en liet daar door diezelfde media systematisch verslag van doen. De straaljager was blijkbaar helemaal tot aan de hoofdstad door de radarverdediging geglipt, had van een afstand van 10 à 20 km een Maveric-raket op het paleis afgevuurd en de aftocht geblazen. Bij toeval was een tv-cameraman op veilige afstand juist de nevelige stadshorizon aan het filmen, en, zie toch eens aan, deze slaagde erin het moment van de inslag vast te leggen. Bij toeval beschreef de raket een vreemde baan en kwam op het achtererf van het paleis terecht zonder de muren te doorboren. De explosie moet echter enorm geweest zijn, daar de reusachtige, kostbare kristallen kroonluchter van het plafond in de grote vergaderzaal viel. Gelukkig bleef deze volkomen onbeschadigd. Een nog groter geluk bij een ongeluk: er raakte niemand gewond omdat, bij toeval, geen van de gebruikelijk aanwezigen in de zaal was: geen adviseurs, geen veiligheidsfunctionarissen, om nog maar niet te spreken van politieke topfiguren. Het allerfortuinlijkst was dat de video-opname van de inslag slechts éénmaal getoond werd. Niet omdat deze te fraai was, maar omdat er na de explosie duidelijk een wolk witte rook te zien was. En bepaalde internationale correspondenten zouden wel eens zo onbeleefd kunnen zijn enige pyrotechnisch-militaire deskundigen te raadplegen over de kenmerken van de rook na een raketinslag.

De moraal: Bij uw gevecht voor de ultieme en heilige zaak kunt u de transcendentale medewerking van het toeval incalculeren. Zorg er echter voor dat het een wonder blijft (tenminste als bewijs dat u de hemel aan uw kant hebt), wees voorzichtig met film bij wijze van documentatie.

Voorbeeld 3: Bekwaamheid

De burgeronderdanen van speler c werden getroffen door mortiervuur terwijl zij zeer onverantwoordelijk en provocatief in een belegerde stad voor hun brood in de rij stonden. Speler a, die onmiddellijk van de aanval beschuldigd werd (waarschijnlijk vanwege zijn reeds enige maanden gevestigde gewoonte steevast ieder uur zo'n aanval uit te voeren) riposteerde door speler c te beschuldigen van massamoord op zijn eigen stukken, door het plaatsen van plasticbommen in de buurt van de mensenmassa, waarna het moment van de ontploffing was afgestemd op het winnen van de sympathie van de wereldgemeenschap. Deze subtiele tegenzet is als zodanig zo verleidelijk dat slechts de toekomst ons kan leren hoe dikwijls, door welke grootmeesters en bij welke gelegenheden, deze toegepast wordt. In dit specifieke geval echter werd het argument kracht bijgezet door de afwezigheid van een bomkrater. Dit was een duidelijk voorbeeld van onbegrensd vertrouwen in lekenkennis omtrent munitie en explosieven: want zoals bekend... maken mortiergranaten bij inslag enorme gaten in de bodem. Tenzij deze zijn uitgerust met anti-inslag ontsteking (doppler-ontsteking), die gebruikt wordt voor brisantgranaten, juist om deze te doen exploderen voordat zij de bodem bereiken (zodat het effect van de ontploffing niet verspild wordt aan gegraaf in de grond).

De moraal: Geen

Tot besluit van dit korte overzicht spreekt de auteur gaarne zijn dank uit aan allen die een bijdrage geleverd hebben op het gebied van wetenschap en kennis van de waarheidsalchimie, wier invloed op de de-encephalisering van de hedendaagse mens door toekomstige generaties homonoïde aapachtigen zeer zal worden gewaardeerd. Deze zullen, als de huidige generatie haar evolutionaire arbeid beëindigd heeft, onmiddellijk uit hun bomen klimmen.

vertaling olivier/wylie