Esther Mannaerts

iloveLurkers

De online participant die niets van zich laat horen.

Hij is er wel, maar eigenlijk ook niet. Je moet hem (of haar) beminnen en prikkelen om te behouden, maar hoe te stimuleren om een bijdrage te leveren?

Enlarge

ilovelurkers. - Bron: [ikTag http://www.in10.nl/weblog/img/blogs/5158_iktag.jpg] Bron: ikTag Esther Mannaerts

Ik ben dus aan het zoeken naar wat voor soort participatie men onderscheidt, en welke soort participanten daarbinnen vallen. Ik stuitte hierbij op een scriptie van Melle Gloerich waarin hij online participatie onder de loep legt. Een fijne samenvatting voor mij met theorieën van o.a. Wenger, Soroka en Rafaeli, Nielsen en Forrester.

Een lurker (Soroka and Rafaeli 2006) is een participant binnen een groep die slechts luistert naar of meekijkt met andere groepsleden. Volgens Soroka en Rafaeli is deze meekijkende persoon een nuttige toevoeging aan een medium; een discussie krijgt een publiek.
Ze zijn moeilijk te traceren, doordat ze vrijwel geen digitaal spoor achterlaten.

Je zou kunnen zeggen dat Lurkers voor het draagvlak zorgen voor een product of organisatie op het wereld wijde web. Zij optimaliseren namelijk het aantal pageviews (een spoor!) of een organisatie kan bekijken hoe vaak er op een bepaalde link wordt geklikt. Hun stappen kunnen systematisch worden opgeslagen en geanalyseerd.

Waar ik nu weer tegen de muur loop is het punt waar uitleg wordt gegeven over het betrekken van nieuwkomers. Er wordt namelijk telkens gericht op hoe je nieuwkomers moet betrekken wanneer er al een community is met ‘creators’ en ‘initiators’. Maar hoe krijg je van een lurker (een aanwezige participant) een initiator?

Grote kans dat jij ook een lurker bent. Tijd voor verandering?