Scholeksters kunnen wel dertig jaar oud worden en keren jaarlijks terug naar hun vaste broedplaats. Volgens stadsecoloog Ton Eggenhuizen zit het met de binding dus wel goed en hij denkt eerder dat de vogels naar het dak komen voor de rust. Het is een veilige haven. En dat hebben ze soms wel nodig want de omgeving van het stadhuis wordt steeds verder bebouwd. Soms zie ik ons scholekstergezinnetje op de middenberm van de Hospitaaldreef waar het verkeer links en rechts aan ze voorbij raast. De oude vogels zijn dat wel gewend en weten hoe ze zich staande moeten houden. Maar voor het jong is het allemaal nieuw. Een verkeerde beweging kan het diertje fataal worden.
Ondertussen zit onze brekebeen in het Vogelhospitaal Naarden lekker tussen de andere vogels in een uitwenkooi. Hij is voor het personeel goed herkenbaar want hij loopt nog steeds een beetje mank. Maar hij laat zich niet de kaas van het brood eten en is ondanks zijn manke pootje een haantje de voorste als er gevoerd wordt. Hij vliegt nog niet maar oefent wel veel met zijn vleugels. Op de foto is hij de middelste tussen een jong waterhoen en een andere scholekster.
Pieter van der Linden