Ingeborg Wegter 26 Jun 2007

Kunst van leven of sterfhuisconstructie?

In de hoofdlijnen cultuurbeleid die Minister Plasterk op 22 juni 2007 presenteerde legt hij de verantwoordelijkheid voor een breed gedragen cultuur weer terug bij de culturele instellingen. De vraag is natuurlijk wie die verantwoordelijkheid kan dragen.

In de hoofdlijnen cultuurbeleid die Minister Plasterk op 22 juni 2007 presenteerde (download hier: kunst van leven) legt hij de verantwoordelijkheid voor een breed gedragen cultuur weer terug bij de culturele instellingen. Een gedachte die Netwerk CS van harte ondersteunt.

De vraag daarbij is natuurlijk wi­e hij daarvoor de verantwoordelijkheid gaat geven. De bestaande infrastructuur die de afgelopen decennia heeft gezorgd voor een steeds verdere marginalisering van de cultuur in het maatschappelijke debat? Een grote groep instellingen heeft zich - verschuilend achter het nimmer duidelijk omschreven begrip 'kwaliteit' opgesloten in de ivoren toren van 'excellentie'. Daarmee hebben ze het imago van kunst diep geschaad en grote groepen in de samenleving juist van zich vervreemd.

Gelukkig is er een groeiende groep professionals in de kunst zich bewust van dit proces. Zij hebben de afgelopen decennia juist geïnvesteerd in het ondersteunen van nieuw talent, innovatie in aanbod en werkwijzen en het ontwikkelen van een nieuw artistiek discours dat zich wel durft te verhouden met de hele samenleving, in plaats van met het hoogopgeleide ons-kent-ons clubje. Vaak vanuit de marge van de cultuurbudgetten zijn daar de belangrijke vernieuwingen ontstaan waarin Nederland haar internationale en interculturele karakter kan tonen. 

Als de Minister wil investeren in een breed gedragen cultuurbeleid zal hij zich dus tot deze groep professionals moeten richten om de basisinfrastructuur in te richten. De vraag is of hij dat verschil durft te maken, Netwerk CS wil hem daar de komende anderhalf jaar in ieder geval van harte bij ondersteunen.

Ingeborg Wegter

(projectleider Netwerk CS)