Ramona Deckers

Musiclab: Aan de keukentafel met Toktek

Blogger Ramona Deckers deelt haar highlights vanuit De Zwijger. Zij was ook bij Musiclab.

Wat: Musiclab #8
Waar: Pakhuis de Zwijger
Wie: o.a. Tom Verbruggen (toktek), Kraak & Smaak, Cedric Muyres (Snowstar Records), Serge Verschuur (Clone Records), Mike Mago (Bmkltsch Rcrds), Takuro.
Wanneer: maandag 12 september 2011
Waarom: het verbinden van muziek, technologie en creativiteit.

“Wanneer heb je nou een goede performance?”, vraagt Leon Verdonschot na het optreden. “Als ik mezelf goed voel, maar het publiek is ook belangrijk. Soms heb je te maken met van die grafmensen”, antwoordt de vrolijk ogende Tom Verbruggen (toktek). Meteen een goede binnenkomer.

Wat toktek wilt zeggen is dat niet iedereen zijn muziek ‘begrijpt’. Deze mensen zijn een tikkeltje fantasieloos als je het mij vraagt. “In Zwitserland begrepen ze het niet. In Parijs gooien ze met bier en headbangen ze”, aldus toktek. Hij weet zelf ook nooit van tevoren hoe zijn optreden zal verlopen: “soms leidt mijn optreden tot iets leuks, een andere keer gaat het helemaal nergens over.”

Mijn ogen zijn continue gericht op een bombardement van gekleurde draden onder de tafel wat tevens is overtrokken met een boeiend bloemenkleedje.
Met zijn ‘souvenirtjes’ en zelfgemaakte controllers maakt hij de meest bizarre combinaties van klanken die leiden tot een experimenteel ritme. Of antiritme? Een kakofonie aan geluiden die uiteenlopen van fluitende vogeltjes, robots, vallende gereedschapsinstrumenten tot stijgende vliegtuigen. Zijn performance eindigt in muziek dat zomaar zou kunnen fungeren als soundtrack voor een Indie film. Dansbaar kan ik het niet noemen, maar het intrigeert me wel.

foto

Godfried Bomans’ uitspraak “de muziek is de abstractste van alle kunsten” geldt zeker voor toktek. Iedere, ter plekke gecreëerde geluidscluster komt als een verrassing uit deze ongetemd bewegende, muziekproducerende man aan het fleurige keukentafeltje. Voor de luisteraar, maar ook voor hemzelf. Next level shit.

Gedurende de avond werd er geroepen dat het geen zin heeft samples op te sturen naar platenlabels. “Het is belangrijk om te netwerken” is de uitspraak van de avond. Hier zijn de jongens van Clone Records (Serge Verschuur), Bmkltsch rcrds. (Mike Mago) en Snowstar Records (Cedric Muyres) het helemaal mee eens: het is onmogelijk om naar al die samples te luisteren.

De tips van de heren wil ik jullie graag nog een keer voorschotelen. Ga eropuit. Bezoek de juiste plekken en ontmoet mensen in 'het' circuit. Verkoop je muzikale ziel en benader de platenbazen persoonlijk. Stuur je toch een email? Laat deze dan op zijn minst proeflezen door je leraar Engels op (je oude) school. Onzorgvuldig zijn geeft kraak noch smaak aan je persoonlijkheid.

Ik denk terug aan de avond met een glimlach, luisterend naar I Am Oak’s ‘airy-fairy’ nieuwe album Oasem. Buiten raast de wind. Terwijl de bushokjes wapperen als bladmuziek, check ik nog even toktek’s website: http://www.toktek.org/Site/home.html en boek ik een kaartje voor het Patterns & Pleasures Festival op 26, 27 en 28 september te Amsterdam. Bliss!