Haast met de Molenbuurt

Winter 1983-84. We zien de Rosmolenstraat in Almere Buiten in aanbouw. Een timmerman spoedt zich met een zaag door het mulle zand in de richting van een rij huizen.

Er was inderdaad haast geboden, want de eerste bewoners van de Molenbuurt zouden hun huissleutels krijgen op 2 juni van datzelfde jaar. Tegen die tijd waren er - behalve hun 100 woningen - allerlei voorzieningen gereed gekomen: een buurthuis met peuterspeelzaal, een basisschool, een kerk, een tijdelijk onderkomen voor huisarts, tandarts, fysiotherapeut en wijkverpleging en een centrumcomplex met onder meer bakker, supermarkt, snackbar, bibliotheek, postkantoor, politiepost en raadhuis.

Noorderlingen

De foto van de halfvoltooide Rosmolenstraat ademt een sfeer die wel wat aan Van Warmerdams film ‘De Noordelingen’ doet denken. Alles is nog kaal en onuitgesproken. Bewoners voelden zich door buitenstaanders ook echt wel eens als ‘Noorderlingen’ bejegend. Niet-Almeerders vonden het saai en kaal in Almere Buiten, zonder zichtbare historie.

Groene rijkdom

Maar de bewoners van de Molenbuurt wisten en weten wel beter. Ze zijn omringd door bomen, planten en dieren. Naar de Oostvaardersplassen is het een kwartiertje op de fiets. In een zonsondergang of boottochtje is ten allen tijde te voorzien. En ook bezoekers zijn geïmponeerd door de groene rijkdom. Zoals de visite van een Molenbuurt-bewoonster mailde: ‘We voelden ons echt buiten in Almere. Prachtige natuur en een weidse blik.’