interview Asis Aynan 21 sep 2006

Interview Marcos Rabello - acteur en regisseur

Marcos Rabello is acteur en regisseur. Hij wordt geboren in Brazilië ©n Alagoinhas dat Klein Meer betekent. Zijn ideaal is om het bewegelijke Braziliaanse theater te laten versmelten met het rationele Europese theater.

Vergroot

Marcos Rabello -

In elke nieuwsbrief die Netwerk CS tussen 2002 en 2008 verspreidde, werd een kunstenaar geïnterviewd over zijn of haar ontwikkelingen binnen het kunstenaarsschap, vanaf 2006 zijn dit kunstenaars die deelnemen aan het programma ' Van talent naar beroep'.

september 2006

Marcos Rabello (29) is acteur en regisseur. Hij wordt geboren in Brazilië in Alagoinhas dat Klein Meer.

Je zit in het traject Van talent naar beroep, waarom heb je daar voor gekozen?

‘Aangezien ik pas een paar jaar in Nederland woon, ken ik weinig mensen in de theaterwereld en dat is toch vrij essentieel voor een acteur/regisseur. Een vriendin vertelde mij over Kunstenaars en Co. Het klonk interessant. Ik nam contact op met de kunstenaarsverenging, niet lang daarna had ik een afspraak en voor ik het wist had ik een begeleider en draaide ik mee in Van talent naar beroep. Doordat ik met mijn nieuwe monoloog A crime in Copacabana bezig ben, was het makkelijk om daar een coach bij te zoeken. Mijn coach, Chaib Massaoudi, heeft mij in twee gesprekken laten zien dat een focus belangrijk is. Ik wist nog niet precies hoe, wat en waar ik mij op moest richten als acteur/regisseur.’ Zijn ideaal is om het bewegelijke Braziliaanse theater te laten versmelten met het rationele Europese theater.

Hoe bedoel je?
‘Als Braziliaanse acteur/regisseur wil ik dat men een bepaalde indruk van mij krijgt als kunstenaar. Dit is een kunstzinnig levensproces en Chaib helpt mij hierbij. Vragen zoals, Hoe moet ik cultuur en kunst bij elkaar brengen?, houden mij bezig. Doordat ik een coach tot mijn beschikking heb, kan ik hierover van gedachten wisselen met iemand uit het vak.
Ook is het zo, dat ik mijn carriëre aan het inrichten ben en de coach kan mij met zijn ervaring daarbij helpen. Je kunt zeggen dat de coach een oase is in een woestijn.’

Wat bespreek je met je coach?

We praten over mijn nieuwe voorstelling. Maar we hebben het ook over hoe ik mijn netwerk kan uitbreiden. Bovendien was het praten over mijn toneelplannen in Nederland confronterend.

Confronterend?

‘Op de kunstacademie in Brazilië, maar ook mijn beroemde Braziliaanse leermeester Antunes Filho heeft mij geleerd dat het beste theater in Europa te vinden is. Ik kreeg dus met andere woorden mee, dat ik weinig kon leren van de Braziliaanse cultuur als kunstzinnig object. Het zou geen inspiratie bevatten, zo is mijn denken gevormd. Mijn coach Chaib Massaoudi zei tijdens onze gesprekken, dat ik juist mijn cultuur moest ontdekken en dat deze wel degelijk inspiratie bezit. Deze tegenstrijdigheid was confronterend, zelfs een breuk met mijn verleden.
Het was goed om hier op gewezen te worden, want mijn coach heeft gelijk. Mijn Braziliaanse achtergrond is een bron voor de kunst.’

Hoe lang duurt het traject?

‘Mijn coach is heel relax. Ik kan hem altijd bellen. We hebben nu twee ontmoetingen achter de rug. En heb veel zinnige informatie gekregen. Nu ik druk bezig ben met mijn monoloog hebben we besloten om de coaching even stop te zetten. Maar bij mijn volgende project zullen we elkaar weer treffen.’

Waarom heb je gekozen om het theater in te gaan?

‘Ik kom uit een klein dorpje en daar was op de middelbare school scheikunde mijn hoofdvak. Dat staat dus erg ver van toneel, maar in onze vrije tijd waren we wel met toneel bezig op school. We maakten voorstellingen. Volgens mij is toen de liefde voor het theater ontstaan.. Mijn passie ligt bij kunst. Mijn familie is a-kunstzinnig, dus ik ben niet gevormd door een artistiek gezin. De liefde voor het theater komt uit mezelf.’

Je regisseert, acteert en danst, maar wat doe je het liefst?

‘Het liefst ben ik alleen met regisseren bezig, dat is mijn droom. Aangezien ik in Nederland ben, heeft het ook met taal te maken. Ik spreek Nederlands met een accent. Daardoor zal het moeilijk worden om als acteur op de planken te staan.’

Is er een verschil tussen Europees en Braziliaans toneel?

‘Er is zeker een groot verschil. In Brazilië worden heel weinig stukken geschreven, omdat er veel tragedies worden opgevoerd. Het zijn altijd de klassieke treurspelen die je ziet. Op zich is dit geen verschil met Europa. Het verschil zit ‘m in de beweging. In Europese theaters zijn het talking heads. Terwijl Braziliaans theater veel meer op het lichaam is gericht.
Het klassieke toneel zijn logische stukken en in Brazilië staat het emotionele bewegelijke lichaam centraal. Deze paradox wil ik ook in Nederlandse theaters laten zien. Wanneer logica en het lichaam een centrale plek krijgen in het theater, dan krijg je het ideale toneel.’

Je hebt plannen om met je nieuwe stuk naar Berlijn, Brussel en Londen te gaan, waarom?

‘Dat is een van mijn ambities, maar eerst wil ik wortel schieten in Nederland. Als ik mijn naam heb gevestigd als regisseur, dan ga ik over de grenzen kijken. Het is niet dat ik, buiten Nederland, beroemd wil worden. Wel zou ik het prachtig vinden om mijn kunst aan zoveel mogelijk mensen te tonen.’

Kun je iets over je kunst (stijl) vertellen?

‘In mijn stukken is veel beweging te vinden, maar er zijn ook logische kanten. De chemie tussen logica en beweging komt bij mij vaak terug. Om mijn stijl meer kans te geven, heb ik toneelgroep Odaratroep opgericht. Dit theatergezelschap heb ik opgezet om mijn ambacht nog meer te kunnen ontwikkelen. Zo creëer ik een plek waar mijn stijl nog meer geperfectioneerd kan gaan worden. De eerste productie van theatergroep Odaratroep is A crime in Copacabana.’

Wil je iets over je nieuwe stuk A crime in Copacabana vertellen?

‘De voorstelling is gebaseerd op het toneelstuk Valsa #6 van de Braziliaanse toneelschrijver Nelson Rodriques. Het gaat over een meisje, Sonja. Zij zit in haar puberteit en worstelt daarmee. Sonja merkt dat haar lichaam aan het veranderen is en dit ontaard zich in een psychologisch drama. Het heeft allemaal te maken met de ‘Myth of Transition’.Dit gebeurd momenteel ook met mij, op figuurlijke wijze dan. Ik ben nu in Europa, dat betekent veel nieuwe mensen en een nieuwe cultuur. Ook is A crime in Copacabana mijn allereerste stuk sinds ik in Nederland ben. Dus ik zit midden in mijn ‘Myth of Transition’.’

Voor meer informatie over het project 'Van Talent naar Beroep', klik hier.