Het centrale thema van het boek is hoe we betekenis voor de menselijke eindigheid te vinden zonder gebruik te maken van iets wat deze eindigheid overstijgt. Dit leidt tot een diepe, maar seculiere meditatie over het thema van de dood. Critchley is beïnvloed door het nihilisme van Blanchot, Levinas, Jena Romantisme en Cavell, hij sluit af met een lezing van Beckett, in veel opzichten de held van het boek.
Het boek is een boeiende lezing van de convergentie van literatuur en filosofie. Het opent nieuwe wegen voor het begrijpen van eindigheid, moderniteit, en de aard van de verbeelding.
