Werk van beeldend kunstenaar Marjolijn Boterenbrood is altijd gebaseerd op onderzoek naar een plek: een park, een vallei, een stadsdeel of een eiland. Zij ziet haar werk als een proces van verzamelen, wroeten, spitten, zaaien, mesten, laten groeien, uitbroeden, oogsten, doorgeven en delen.
Zij laat het landschap zijn sporen tekenen (oa. en Vlieland). Zij doet proeven met alles wat het landschap te bieden heeft: zout, aarde, zand, klei, wier, micro-organismen, was en honing. Zij experimenteert met papier in de golven, met textiel in de bosgrond, met houtskool dat de woeste wind noteert. Zo laat zij het landschap zelf een eiland-oeuvre maken. Zij laat de fenomenen van het eiland - wind, deining, regen, tij en niet-menselijke dieren- ‘tekenen’ op papier, metaal of doek.
Organismen uit het brakke water be'tekenen' het metaal. De eerste zeepokken groeien en het wemelt van allerlei garnaaltjes en ander klein spul.
Foto door Marnix van Stralen
