Bij het betreden van het terras van Paviljoen 5 lijkt het alsof je de huizen vanuit de coulissen bekijkt. Verschillende muren zijn als decordoeken of backdrops naast of achter elkaar geplaatst. Door het comprimeren van woonhuizen ontstaat op een kleine oppervlakte een veelheid aan architectuur die een gevoel van stedelijkheid oproept zoals dit te zien is bij halfgesloopte oudere huizen in steden als Brussel, Antwerpen en Berlijn.
De installatie verwijst met haar doorkijkjes en doorsnijdingen naar het werk van beeldend kunstenaar Gordon Matta-Clark (1943 – 1978) die in leegstaande gebouwen uitsneden maakte in muren en vloeren en daarmee de architectuur omvormde tot sculptuur.
Cross Section is gemaakt met een knipoog naar de decorbouw waar bordkarton en andere bouwmaterialen als steenstrips een illusie van ruimte oproepen. Deze knipoog kan opgevat worden als kritisch commentaar op de hedendaagse architectuur waar het gebaar en de buitenkant niet zelden boven de houdbaarheid en de gebruiksvriendelijkheid staan.
Het samenbrengen van verschillende media zoals film, theater en architectuur loopt als een rode draad door het werk van Gabriel Lester (Amsterdam, 1972). In de tentoonstelling is ook zijn film Urban Surface (2005) met muziek uit de film Pierrot le fou (1965) van Jean Luc Godard (1930) te zien. Deze film, opgenomen in het nachtelijke Stockholm, bestaat uit inserts, sfeerbeelden die in films vaak voorafgaan aan scènes. De muziek versterkt het suggestieve karakter van de – deels gemanipuleerde – beelden.
Gabriel Lester woonde in Brussel, Stockholm en New York en studeerde onder meer audiovisuele kunsten aan de kunstacademies van Breda en Brussel. Tevens studeerde hij aan de Rijksakademie in Amsterdam.
Martine Spanjers