Yael Davids, Table (1997)

Een tafel met vier onbezette stoelen. Op een wit tafelkleed ligt op vier plekken iets harigs. Pas wanneer je dichterbij komt hoor je gefluister en zie je het tafelkleed hier en daar bewegen. Plotseling blijkt dat wat je aanzag voor een levenloos stukje haar de achterkant van een hoofd te zijn. Het is net alsof de vier personen die aan tafel zaten, verdwenen zijn in het tafelblad, verstopt onder het tafelkleed van aan elkaar genaaide witte overhemden.

Table van de Israëlische kunstenaar Yael Davids geeft zich net als veel van haar andere werken pas prijs bij zorgvuldige en nabije observatie. Aanvankelijk doodgewone objecten zoals een tafel, stoel of matras, worden met behulp van menselijke aanwezigheid levende objecten. In het oeuvre van Yael Davids speelt het menselijk lichaam een belangrijke rol. Niet alleen als sculpturaal element, maar ook als materiaal; het lichaam wordt door haar voortdurend op de proef gesteld door de benarde posities waarin het gedwongen wordt.

Bijzonder aan het werk van Davids is dat het lichaam een essentiële toevoeging is om haar werk te voltooien. Daarmee zijn de performances / installaties van Yael Davids verwant aan andere vormen van beeldende kunst waar het lichaam een belangrijke rol speelt zoals de performance kunst, de beeldhouwkunst en de portretkunst. Waar in de traditionele portretkunst persoonlijke eigenschappen worden weergegeven, ontdoet Davids het lichaam juist van persoonlijkheid en toont zij vaak delen van het lichaam zoals de achterkant van een hoofd bij Table. In haar werk wordt het lichaam één met het object waar het deel van uit maakt. Ten opzichte van de traditionele performances uit de jaren zeventig ontbreekt in haar werk het theatrale, communicatieve aspect. In plaats van objecten of ruimtes te gebruiken die toevallig voor handen zijn, ontwikkelt de kunstenaar objecten of installaties. Omdat de objecten en installaties geen ondergeschikte rol spelen, zijn ze meer dan decorstukken; ook als autonome installaties spreken ze tot de verbeelding.

Menselijk lichaam
Door het toevoegen van het menselijke lichaam geeft Yael Davids haar objecten een ziel. Het ademen van de personen in haar objecten, de geluiden die gemaakt worden: ze maken dat het object daadwerkelijk gaat leven. Voor Yael Davids zijn de woorden 'adem' en 'ziel' verwant aan elkaar. In haar moedertaal, het Hebreeuws, worden ze met hetzelfde woord weergegeven.

Yael Davids woont sinds 1990 in Nederland. Na het voltooien van een pedagogische dansopleiding in Duitsland volgde ze de Rietveld Academie in Amsterdam. Het werk Table werd door Museum De Paviljoens aangekocht voor De Collectie Almere, naar aanleiding van de solotentoonstelling MAPPA: Yael Davids 1994-2003 in het museum. De Collectie Almere bevat nog een aantal andere werken van Yael Davids. In de fotowerken Thread (1996) zijn nagels van twee handen met een draad aan elkaar genaaid. In Timetable (1995) borduurde Davids op een A-viertje met haar eigen haar het lesrooster van het eerste jaar op de Rietveldacademie. In dit laatste werk komt op een bijzondere manier het begrip 'tijd' tot uitdrukking.

Yael Davids probeert de 'tijd' tastbaar of zichtbaar te maken met behulp van menselijke aanwezigheid. Zo drukt in Timetable het haar de tijd uit en maakt ze hiermee letterlijk een 'time table'. Haar performances / installaties zoals het werk Table, hebben nadrukkelijk geen begin of eind. Alleen de mensen in haar werk kunnen de tijd tastbaar maken; de inzet van hun lichaam geeft een begin en een einde aan en maakt het dode object vol van onverwacht leven.

Martine Spanjers

Yael Davids, 1968, Jeruzalem, Israël
Table, 1997
performance / installatie, 180 x 200 x 70 cm
tafelkleed van witte overhemden, tafel, 4 stoelen, registratievideo
aankoop 2004, Museum De Paviljoens

Website Yael Davids bij gallerie Akinci

© Museum De Paviljoens