We fietsen over de kronkelige paadjes in het bos tussen Soesterberg en Zeist. De zon schijnt tussen de herfstbladeren door; het is er idyllisch. Dan ineens zien we bossen prikkeldraad, hekken, meer hekken, bomen die het zicht belemmeren, muren. In die muren zitten tralies, daarachter kleine raampjes en daarachter mensen.
Some rights reserved
Een gevangenis, zul je denken. Ja, deels. Maar een groot gedeelte van dit complex is gereserveerd voor uitgeprocedeerde asielzoekers, wachtend op uitzetting. Niets om ongerust over te worden, want dit is toegestaan volgens de wet.
Maar. We hechten veel waarde aan de Rechten van de Mens en zijn er niet vies van de landen waar deze worden geschonden te berispen. Achter de muren van het detentiecentrum gebeurt dat volgens Amnesty International ook. Gewoon in ons fatsoenlijke kikkerlandje. Mensen worden te lang vastgehouden, krijgen slechte gezondheidszorg, worden te snel in isoleercellen geplaatst en hebben weinig contact met de buitenwereld. Daar komt bij dat het beleid niet transparant is. Dat is kwalijk, maar hoe gaan we hier mee om?
Actie
Af en toe laait de kritiek op en verzamelen mensen zich om actie te voeren. Begin dit jaar was er even wat meer commotie door de documentaire die Zembla uitzond, genaamd 'De gevangenen van gebouw 4'. Dan is nog de maandelijkse wake voor de tralies van het kamp, om het onderwerp warm te houden in de media en om de gedetineerden een hart onder de riem te steken. De wake wordt georganiseerd door de Raad van Kerken. Ook Groenlinks en SP zijn altijd van de partij.
Programma
Deze avond, geleid door Corja Menken-Bekius, komen een paar betrokken mensen aan het woord, worden er protestliederen gezongen door Roald Schaap en daarna gaan we praten over het wat en waarom van de wake. Verder kunt u gezellig kruiswoordpuzzels invullen aan de door Annabel Storm ingerichte tafeltjes, onder het gemak van een smakelijk kopje koffie.