Hilde Van de Walle neemt de menselijke gestalte, al dan niet als duo, nog steeds als uitgangspunt. Soms zijn de beelden gescheiden door een ruimte, dan weer met elkaar verbonden, verstrengeld, ééngemaakt. Hun houding is vaak een dood moment tussen twee bewegingen waardoor de beelden intuitief een rust uitstralen met een onderliggende dynamiek. Opmerkelijk in haar nieuw werk is de verder doorgebreven abstrahering en een verruwing van de figuren waardoor haar beelden winnen aan brute expressieve kracht.
Brantt toont een reeks schilderijen opgebouwd als abstracte landschappen. Hij bakent het landschappelijk territorium af op een spontane en speelse manier door middel van kleurrijke pasta’s. Met een grote gedrevenheid en een krachtige aanpak worden de werken grotendeels horizontaal gecreëerd Het resultaat zijn zeer evenwichtige en karaktervolle doeken waarachter echter een langdurig creatieproces schuilgaat van gelaagd aanbrengen, afhalen, zelfcorrectie en overschilderen.
De werken van Bruno Gérard zijn zeer herkenbaar, niet zozeer omdat hij alleen zwart en wit gebruikt, maar vooral door de heel persoonlijke techniek die hij zich eigen gemaakt heeft. Met zeer beperkte middelen (witte acrylverf, zwarte olieverf, een paar borstels en een breekmes) creëert hij een heel eigen en complexe wereld die opvalt door zijn homogeniteit en waarin reminiscenties van schriftuur nooit ver weg zijn. Naast zijn werk als plastisch kunstenaar is Bruno Gérard één van de grootste bezielers van outsider kunst of art brut in België.