Manon de Boer

In Witte de With

24 jan 2008
24 feb 2008

Manon de Boer analyseert in haar werk de mogelijkheden van film in de beeldende kunst. Vaak morrelt ze aan de conventies en aannames van het documentaire genre. Ze voelt zich aangetrokken tot mensen met een opmerkelijke persoonlijke geschiedenis en creëert intieme portretten waarin die geschiedenis ter discussie wordt gesteld. Hiermee laat ze zien dat het vertellen van je leven als samenhangende biografie een hachelijke, zo niet onmogelijke onderneming is.

Opening donderdag 24 januari, 18h

Witte de With presenteert twee films van De Boer: Sylvia Kristel – Paris (2003) en Presto, Perfect Sound (2006). Het eerste werk is opgebouwd rond twee interviews die De Boer met een tussentijd van twee jaar had met de actrice die beroemd werd als de ster van ‘Emmanuelle’. De verhalen van Kristel meanderen soepel langs sleutelmomenten in haar leven en gaan voornamelijk over haar vele liefdesaffaires en de steden waar die zich afspeelden. De stad waarnaar zij in haar verhaal het vaakst terugkeert is Parijs, en terwijl we Kristels stem horen, zien we met de handcamera gefilmde beelden van Parijs. Op het eerste gezicht lijken de super 8-beelden opgenomen te zijn in de periode waarover Kristel spreekt, maar deze illusie wordt tenietgedaan als we ook architectuur zien die duidelijk pas kortgeleden is gebouwd. Kristel zelf zien we maar twee keer: ze rookt zwijgend en oogt als een filmgodin uit het gouden tijdperk van Hollywood. Deze korte verschijningen in levenden lijve markeren de twee interviews, waarin het accent verschuift, zodat bepaalde inconsistenties in het ophalen van de herinneringen aan het licht komen. Uit de beladen stiltes die ze laat vallen wordt duidelijk dat veel ongezegd blijft.