The Waiting Room

Als je een kledingstuk als een ruimte beschouwt, zie je dat, net als in architectonisch ontwerp, er veel manieren zijn waarop kleding toegankelijker kan worden gemaakt.

Vera Lelies relatie tot kleding wordt gevormd door haar neurodiverse waarneming. Ze dempt en haalt informatie weg om niet overprikkeld te raken. Zo creëert ze statische beelden door vormen en silhouetten vast te leggen als contrast met haar hyperactiviteit. Ze hyperfixeert op onderwerpen en gebruikt haar hyperbewustzijn  om omgevingen te creëren waar de grens vervaagt: waar begint een kledingstuk en eindigt een ruimte?

In haar modecollectie speelt ze in op de ironie van de vele neurodiverse mensen die wachten op behandeling in een ruimte waar ze nog niet hebben geleerd te navigeren.

En wachten zul je als je een beetje afwijkt van de norm...

Leest meer over dit project in het verslag van Vera's presentatie.